MICKIEWICZ, GAŁCZYŃSKI, LEŚMIAN, BRONIEWSKI
Fragment z WIELKIEJ IMPROWIZACJI mówiący o Nowej Hucie, prawdopodobnie! / Tryptyk: Notatki z nieudanych rekolekcji Paryskich, Londyńskich i Nowohuckich. / Cudem odnaleziony wiersz Leśmiana, może pierwowzór? / Broniewski - tu raczej zaskoczenia nie ma.
Adam Mickiewicz
Fragment z WIELKIEJ IMPROWIZACJI /mówiący o Nowej Hucie, prawdopodobnie! /.
Do tej pory konsekwentnie pomijany ( jak się zdaje - celowo), jako ten, mówiący o konkretnym miejscu nie zaś o ojczyźnie.
Konstanty Ildefons Gałczyński
Cudem odnaleziona część notatek z nieudanych rekolekcji nowohuckich. Gałczyński podobno napisał tryptyk: Notatki z nieudanych rekolekcji Paryskich, Londyńskich i Nowohuckich. Paryskie są powszechnie znane, londyńskich nigdy nie odnaleziono, natomiast z nowohuckich zachowały się tylko fragmenty.
Cudem odnaleziony wiersz Bronisława Leśmiana, może pierwowzór?
Władysław Broniewski
Tu raczej zaskoczenia nie ma.
Ten poeta mógł, a nawet powinien się zainteresować “Miastem pod Krakowem” ale ciekawostką jest że jest to wiersz z gatunku tych zaginionych albo raczej bardzo słabo znanych.
Wiersze dostęne na blogu.
Bądźcie z nami na bieżąco. Zapraszamy na bloga po premierowe newsy.
Popularne
NOC TEATRÓW - DZIAŁO SIĘ - ZOBACZ ZDJĘCIA
Informacje i nasze propozycje
Zobacz więcejUDAJĄC OFIARĘ
Wala – główna postać dramatu „Udając ofiarę” który wciąż nie może wydorośleć i zamiast żyć naprawdę, kryje swoją tożsamość odgrywając w policyjnych rekonstrukcjach ofiary zbrodni
Zobacz więcejZmarła Krystyna Skuszanka! Współtwórca i pierwszy dyrektor naszego Teatru!
Wczoraj w Warszawie zmarła Krystyna Skuszanka (ur. 24 lipca 1924 w Kielcach), reżyser, dyrektor teatrów. W latach 1945-46 uczęszczała do Studia Starego Teatru w Krakowie. W roku 1949 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1952 uzyskała dyplom reżyserski warszawskiej PWST. W tymże roku debiutowała jako reżyser „Sztormem” Władimira Billa-Białocerkowskiego w Państwowym Teatrze Ziemi Opolskiej, gdzie niebawem została kierownikiem artystycznym. Po trzech sezonach, w 1955 roku, została powołana na stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego powstającego w Nowej Hucie Teatru Ludowego, który współtworzyła wraz z mężem, Jerzym Krasowskim. Kierowała nim przez osiem pierwszych lat. W ciągu kilku lat swej działalności, podniosła Teatr Ludowy do rangi jednej z najwybitniejszych i najbardziej interesujących scen dramatycznych w Polsce o wyraźnym obliczu filozoficzno- ideowym. Prowadzili nasz Teatr do 1963 roku, po czym oboje przenieśli się do Teatru Polskiego w Warszawie. Następnie, w latach 1965-71, była dyrektorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, a w roku 1972 powróciła do Krakowa, gdzie objęła dyrekcję Teatru im. J. Słowackiego. Wykładała także w krakowskiej PWST. W latach 1983-90, również z Krasowskim, objęła Teatr Narodowy w Warszawie, w którym była kierownikiem artystycznym, a także reżyserowała. Do ważniejszych prac reżyserskich Skuszanki należą: „Balladyna” Juliusza Słowackiego – 1956, „Burza” Williama Szekspira – 1959, „Dziady” Adama Mickiewicza – 1962, „Lilla Weneda” Juliusza Słowackiego – 1973, „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego – 1978.
Zobacz więcej