Ja tu nadal mieszkam.
Chciałabym się wyprowadzić, ale to raczej niemożliwe,
nie wiem jak to wytłumaczyć,
jak to powiedzieć,
więc nic nie mówię.

Z najmłodszymi dziećmi jest tak, że albo się na nie chucha i dmucha, albo w ogóle nie zwraca się na nie uwagi. Ona zawsze była gdzieś pomiędzy. Córeczka tatusia. Może dlatego tak drą koty z matką? Było widać, że brakuje jej ojca, choć musiała go ledwo pamiętać. Pewnie stąd tak lgnęła do braci. Szukała uwagi. Pamiętam, że potrafiła na zmianę śmiać się i płakać, jak w transie. Chyba coś jej z tego zostało.