KONIEC I POCZĄTEK
Sezony teatralne następują po sobie jak pory roku. Każdy koniec staje się początkiem. Bo chociaż żegnany się z naszymi widzami na cały miesiąc, oferując im przed tą przerwą niezwykłą dawkę śmiechu – KOMEDIOWY LIPIEC NA SCENIE POD RATUSZEM – to zaraz po wakacjach wracamy pełni sił i wigoru zapraszając już w pierwszych dniach października na znakomitą komedię na Dużej Scenie.
Sezony teatralne następują po sobie jak pory roku. Każdy koniec staje się początkiem. Bo chociaż żegnany się z naszymi widzami na cały miesiąc, oferując im przed tą przerwą niezwykłą dawkę śmiechu – KOMEDIOWY LIPIEC NA SCENIE POD RATUSZEM – to zaraz po wakacjach wracamy pełni sił i wigoru zapraszając już w pierwszych dniach października na znakomita komedię na Dużej Scenie.
Zatem –
Zanim udamy się wszyscy na zasłużony odpoczynek, albo w ramach tegoż odpoczynku zapraszamy Państwa w lipcu Pod Ratusz. Na małej scenie będzie lekko i wesoło. Proponujemy znane, lubiane i cieszące się od wielu sezonów niesłabnącym powodzeniem komedie: „Hotel Babilon”, „Mąż mojej żony”, „Duety”, „Jakobi i Leidental”, „Wszystko o kobietach”…
Szczególnie serdecznie jednak zapraszamy na spektakl „Wszystko o mężczyznach”, którego dwusetne(!) przedstawienie odbędzie się 18 lipca.

Po wakacjach nowy sezon otworzą Kobiety… („Wszystko o kobietach”) na Scenie Pod Ratuszem 15 września. A na Dużej Scenie po raz kolejny na polskie dróżki wyruszy 27 i 28 września Pyza Mazowiecka zabierając ze sobą w tę podróż młodych widzów.
Jednak prawdziwą inauguracją sezonu jest oczywiście premiera nowego spektaklu i ta będzie miała miejsce już w pierwszych dniach października.
5 października po raz pierwszy będą Państwo mieli okazje zobaczyć na Dużej Scenie znakomitą komedię współczesnego czeskiego i francuskiego pisarza i eseisty, Milana Kundery, „Kubuś i jego Pan”.
To utrzymany w duchu powiastki filozoficznej, a jednocześnie pikantny, a nawet dosadny hołd złożony oświeceniowemu gigantowi literatury, Denisowi Diderotowi i jego „Kubusiowi Fataliście…”.
Wariacja na temat powieści Diderota to uczta słowa, ale jakże barwnego! Jej bohaterowie – Kubuś, niezmordowany gawędziarz i jego Pan, dystyngowany życiowy nieudacznik – umilają sobie podróż przez życie opowiadając historie. W przerwach tych opowiastek przeżywają kilka przygód i wysłuchają kilku cudzych opowieści. Wszystkie one oczywiście dotyczą spraw serca i za sprawą Kubusia i jego ludowej, nieco przaśnej filozofii stają się lekkimi i rubasznymi opowiastkami o amorach, zalotach i zdradach. Ta Kubusiowa żonglerka słowem i myślą, cyrkowa niemal, a czasem wręcz jarmarczna, może sprawić, że wśród życiowych zmagań stać nas jeszcze będzie na pobłażliwy uśmiech, bo cóż mogą nasze zabiegi, skoro i tak „wszystko, co nam się trafia dobrego czy złego, jest zapisane w górze”… Brawurowa gra aktorska i rubaszny humor na pewno sprawią, że wieczór z Kubusiową filozofią rodem z karczmy i alkowy będzie czasem znakomitej zabawy!
Popularne
O BRACIACH PRESNIAKOW I UDAJĄC OFIARĘ SŁÓW KILKA
Udając ofiarę to czarna komedia i kryminał w jednym. Jednak autorzy nie próbują dociekać kto zabił i dlaczego, ale zadają pytanie, co stało się ze światem w którym te wszystkie zbrodnie się wydarzyły.
Zobacz więcejOLEANNA. Z NOTATNIKA REŻYSERA
O wyborze tekstu scenicznego często decyduje przypadek. Tak było z „Oleanną” Davida Mameta. Przypadkowo obejrzałem film w jego reżyserii z udziałem W. H. Macy i Debry Eisenstadt. Film widziałem kilka lat temu… Dokładnie kiedy, nie pamiętam, za to dobrze pamiętam wrażenie, jakie na mnie zrobił. Wrażenie, co najmniej dziwne…. Nie spodobała mi się wtedy gra aktorów, jakby bez wyrazu, bez emocji, uczucia.
Zobacz więcejUDAJĄC POLICJĘ
Pierwszą, czytaną próbę „Udając ofiarę”, reżyser rozpoczął we wtorek wieczorem od podania obsady.Największą radość wśród kolegów wywołał Tadeusz Łomnicki, mający zagrać nieporadnego i groźnego zarazem Owłosionego Mężczyznę, Tachira Zakirowa
Zobacz więcej