Aktualności

Zobacz wszystkie aktualności
25.06.2018

10. ROCZNICA ŚMIERCI JÓZEFA SZAJNY

Artysty związanego z Teatrem Ludowym od początku jego istnienia oraz dyrektora Teatru.

Dziś mija 10. rocznica śmierci Józefa Szajny - artysty związanego z Teatrem Ludowym od początku jego istnienia.

Wybitnego scenografa i dyrektora Teatru Ludowego w latach (1963-66). Scenografie Józefa Szajny to bardzo osobisty język artystyczny oparty na kubistycznych, mocnych formach przestrzennych i abstrakcyjnych bryłach, to "archipelagi psychik ludzkich", jak mówił o nich sam autor. To w końcu nieustanne zmaganie z wojenną traumą, wspomnieniem obozu koncentracyjnego, którego więźniem był Szajna.
Dlatego w jego pracach tak wiele obdartych i wypalonych horyzontów, mocnych struktur, które dawały poczucie osaczenia i zagrożenia.

Prezentujemy zbiór zdjęć z naszego archiwum, dokumentujących scenografie Józefa Szajny, głównie do spektakli Krystyny Skuszanki i Jerzego Krasowskiego.

Józef Szajna jest również autorem logotypu Teatru Ludowego, który już ponad 60 lat jest naszym znakiem firmowym.

fot. Wojciech Plewiński, archiwum Teatru Ludowego

Popularne

Obrazek
29.01.2014

KOLEGA MELA GIBSONA PO RAZ KOLEJNY POD RATUSZEM 22 lutego!

Po raz kolejny na Scenie Pod Ratuszem (22 lutego) będzie gościł nie byle kto, bo sam „Kolega Mela Gibsona”, niejaki Feliks Rzepka… Autorem tego niezwykle zabawnego tekstu jest znany satyryk i konferansjer Tomasz Jachimek – i to nazwisko jest najwyższą gwarancja znakomitej zabawy dla publiczności, nie mówiąc już o samym Feliksie Rzepce, czyli Mirosławie Neinercie…

Zobacz więcej
Obrazek
14.01.2014

ODWIEDZINY DOBREGO CZŁOWIEKA

13 STYCZNIA odwiedził nas Dobry Człowiek! Pan Adam Staszak z firmy Megan Seating - www.meganseating.nw.pl, podarował teatrowi z myślą o najmłodszych naszych widzach specjalne siedziska-podkładki podwyższające, tak aby poprawić komfort oglądania przedstawień z najdalszych rzędów. Bardzo dziękujemy Panie Adamie!

Zobacz więcej
Obrazek
14.01.2014

PRZECZYTAJCIE RECENZJĘ Ł. DREWNIAKA Z PRZEDSTAWIENIA "SARENKI"

Był to śmiech niezaplanowany i niekontrolowany, śmiech przeszywający i bulgoczący zarazem. To nie ja się śmiałem, to czysty absurd rechotał we mnie.

Zobacz więcej